بررسی انتقادی مدیریت دانشگاه‌ها در دستیابی به رتبه برتر در رتبه بندی های جهانی

    هدف پژوهش حاضر بررسی انتقادی مدیریت دانشگاه­ها در دستیابی به رتبه برتر در رتبه­بندی های جهانی است که از رویکرد تحقیق کیفی از نوع تحلیل انتقادی بهره­گرفته است. شرکت­کنندگان در تحقیق، افراد صاحب­نظر در  موسسه پژوهش و برنامه­ریزی آموزش عالی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دانشگاه تهران، موسسه آموزش عالی بیمه اکو، دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه فنی و حرفه­ایی بود. شرکت­کنندگان 16 نفر از افراد آگاه به حوزه مورد مطالعه بودند که با روش نمونه­گیری گلوله­برفی مورد مصاحبه قرار گرفتند. برای این منظور از مصاحبه نیمه­ساختارمند استفاده شد. پژوهش حاضر از دو روش بازبینی مشارکت­کنندگان و مرور خبرگان غیر شرکت­کننده در پژوهش به منظور اعتبار­سنجی استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از دو نوع تحلیل موضوعی و تحلیل متون گفتاری که از روش­های تحلیل CDA هستند،  استفاده شده است.  نتایج نشان داد مشکلات مدیریت دانشگاه­های کشور با دو عامل مرتبط است که عبارتند از : - عوامل درون­فردی (سیاست­زدگی افراطی مدیران دانشگاه­ها، عدم توجه به تفویض اختیار و تلاش برای حفظ وضع موجود، یکی پنداشتن مدیریت دانشگاهی با مدیریت سایر سازمان­ها، تصمیم­گیری و برنامه­ریزی نامناسب)، -عوامل برون­فردی (سیستم نظارت و ارزیابی معیوب، سازماندهی و هماهنگی نامناسب). در این راستا، راهبردهایی به منظور بهبود رتبه دانشگاه­های ایران در رتبه­بندی­های جهانی ارائه شده است.